به بهانه خبرسازی‌ ساچه

به گزارش ریسک نیوز،در روزهای اخیر نام بیمه ساچه زیاد شنیده می‌شود تا جائیکه که حتی برخی را به اشتباه انداخته و تصور کرده‌اند ساچه یکی از شهرهای ایتالیاست و به این مسأله در گروه تلگرامی بانک مرکزی نیز واکنش نشان داده شد: "دیروز در یک خبر کوتاه برایتان نوشتیم که حسین یعقوبی، مدیرکل بین الملل بانک مرکزی، برای انعقاد قرارداد فاینانس با ایتالیا عازم "ساچه" شد. برای برخی از دوستان این تصور ایجاد شده بود که "ساچه" یکی از شهرهای ایتالیاست.". از سوی دیگر برخی از دوستان در صنعت بیمه نیز این سؤال را مطرح می‌کنند که چرا مسوولان بیمه‌ای کشور در تفاهمات بیمه ساچه با ایران حضور ندارند و خبرهای مربوطه را بانک مرکزی و بانکها اعلام می‌کنند.
شرکت بیمه ساچه، بیمه‌گر به مفهومی که ما می‌شناسیم نیست بلکه بیمه ساچه، سازمانی است که مثل صندوق ضمانت صادرات ایران به پوشش بیمه‌ای صادرات می‌پردازد. از د‌ه‌ها سال پیش کشورها برای توسعه صادرات خود به تأسیس صندوق‌های تضمین صادرات مبادرت می‌کنند که این صندوق‌ها ریسک‌های صادرکنندگان را با رویکرد حمایتی تحت پوشش خود قرار می‌دهند. مدل آمریکایی این مؤسسات، اگزیم – بانکها هستند. بر این اساس شرکت ساچه برای توسعه صادرات کشور ایتالیا ایجاد شده است. این شرکت پروژه‌های صادراتی را که بانک‌های ایتالیایی یا اروپایی نسبت به تأمین مالی آن اقدام می‌کنند تحت پوشش قرار می‌دهد و در صورتیکه تسهیلات بازپرداخت نشد ساچه مبلغ را پرداخت می‌کند و جانشین تامین‌کنندگان مالی برای بازیافت آن می‌شود. بیمه ساچه در سایت خود به روشنی این مسأله را بیان کرده است:
"SACE offers a wide range of financial and insurance products and services to support the competitiveness of Italian businesses: export credit, foreign investment protection, financial guarantees and surety bonds.."
نکته مهم در این متن، عبارت "to support the competitiveness of Italian businesses" است که نشان می‌دهد هدف این موسسه کمک به رقابت‌پذیری بنگاههای ایتالیایی در بازارهای صادراتی است. از دیگر صندوق‌های ضمانت صادرات معتبر شبیه ساچه، می‌توان به بیمه کوفس و هرمس اشاره کرد.
صندوق ضمانت صادرات ایران نیز دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد. در سایت این صندوق چنین آمده: "بمنظور تشویق صادرکنندگان به توسعه فعالیتهای صادراتی خود و کاهش نگرانی آنها در این زمینه و ارائه پوششهای لازم به آنها در مقابل ریسکهای سیاسی و تجاری، دولتها اقدام به ایجاد شرکتهای بیمه اعتبار صادراتی می‌نمایند. این قبیل شرکتهای بیمه عمدتاً وابسته به دولت و متکی به حمایتهای مالی آن بوده و اغلب ریسکهایی را پوشش می‌دهند که معمولاً از سوی شرکتهای بیمه تجاری قابل پوشش نیستند. در این راستا و بمنظور تامین امنیت مالی صادرکنندگان ایرانی و در نتیجه توسعه موثر صادرات غیرنفتی کشور، صندوق ضمانت صادرات ایران با همکاری آنکتاد، بعنوان تنها شرکت دولتی بیمه اعتبار صادراتی وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت در سال 1352 تاسیس گردیده و فعالیت خود را تحت نظارت مرکز توسعه صادرات ایران آغاز نمود. البته عمر این سازمان تازه تاسیس چندان طولانی نبود چرا که با بالا رفتن قیمت نفت در نتیجه تحولات سیاسی در منطقه خاورمیانه در اواسط دهه 70 میلادی، درآمد نفتی کشور افزایش یافته و همین موضوع باعث شد که صندوق ضمانت صادرات ایران بدست فراموشی سپرده شده و فعالیتهای آن بطور کامل متوقف گردد. پس از ده سال عدم فعالیت، بار دیگر صندوق ضمانت صادرات ایران بعنوان یک سازمان وابسته به وزارت صنعت، معدن و تجارت و با شخصیت حقوقی و مالی مستقل مجدداً در سال 1373 فعالیت خود را آغاز نمود تا به صادرکنندگان در بازیافت موقعیت تجاری خود که در اثر 8 سال جنگ تحمیلی مختل شده بود کمک نموده و موجبات افزایش درآمدهای غیر نفتی را فراهم آورد. این صندوق به پشتوانه حمایتهای مالی دولت، علاوه بر پوشش ریسکهای سیاسی و تجاری صادرات، با صدور انواع ضمانتنامه اعتباری، به تامین منابع مالی مورد نیاز صادرکنندگان نیز کمک می نماید.".
بنابراین حوزه مأموریت بیمه ساچه، تأمین مالی اعتبارات صادراتی است و بیمه‌گری تجاری به مفهومی که ما می‌شناسیم نیست لذا حضور متولیان صنعت بیمه در تعاملات بیمه ساچه با طرف‌های ایرانی ضرورتی ندارد. حتی اگر این تفاوت مهم را نادیده بگیریم و فرض کنیم بیمه ساچه، کاری شبیه بیمه‌‌های تجاری انجام می‌دهد با توجه به اینکه آنچه در ایتالیا اتفاق افتاده خرید خدمات بیمه‌ای توسط موسسات اقتصادی و بانکی ایرانی از این شرکت بیمه است، روشن است که باید اخبار آنرا طرفهای قرارداد آن شرکت بیمه اعلام کنند و روشن نیست چرا برخی از اصحاب نظر توقع دارند در جریان عقد یک قرارداد بیمه‌ای، مسوولان صنعت بیمه باید حضور داشته باشند و آنرا خبررسانی کنند؟!